Ucross

Vandaag rond een uur of 9 vertrokken, na een ontbijt op de kamer. We zijn op doorreis naar Mount Rushmore en daar doen we 2 dagen over. Vandaag overnachten we in Ucross, een plaatje in the middle of nowhere van de staat Wyoming. Maar voordat we daar zijn moeten we nog 4 uur rijden. Vol goede moed vertrokken dus. Eerste deel van de route ging weer door een prachtig gebied, het tweede deel van de route was heel anders enorme uitgestrekte grasvlakten met hier en daar een ranch. Wyoming is de op 10 na grootste staat van Amerika met een oppervlakte van ruim 253.000 vierkante vierkante kilometer dat is ruim 6 keer het grondgebied van Nederland. De bevolkingsdichtheid is 2,26 inwoner per vierkante kilometer, en daarmee is Wyoming op Alaska na de dunbevolktste staat van de VS. Overigens is Wyoming wel de op 6 na rijkste staat van de VS. Dat hebben we dus ook onderweg kunnen zien. Kilometers zonder huizen of levende wezens met uitzondering van een enkele koe maar de huizen die er staan zijn mooi en goed onderhouden. Rond lunchtijd reden wij Sheridan binnen en kwam de regen met bakken uit de hemel. Er moest gegeten worden dus hebben we het eerste restaurantje gepakt waar we rechtstreeks voor de deur konden parkeren. Grappig, was echt een lunchtentje voor de lokale bevolking. Heerlijk gegeten. Nadat we klaar waren kwam men vragen of we nog een stukje pie wilden, de specialiteit van het huis. We hadden echter genoeg gegeten maar de eigenaresse vertelde zo vol liefde over haar eigen baksels dat we het niet over ons hart konden verkrijgen niet tenminste 1 stukje mee te nemen voor later op de hotelkamer. Na de lunch was het gestopt met regenen en zijn we het dorpje even in gegaan. Wederom een echt westerndorpje. Bijzonder was wel dat er ongeveer elke 10 meter een prachtig beeld stond. Sommige waren te koop. Bedoeling was dat je het beeld kocht en doneerde aan de gemeenschap. Andere beelden waren dus al gedoneerd en droegen de naam van de eigenaar. Na het stadje bezichtigd te hebben zijn we doorgereden naar Ucross. Inmiddels was het weer begonnen te regenen. Aangekomen bij de ranch werden we gastvrij ontvangen en kregen een prachtige kamer toegewezen. Op onze veranda hebben we het stukje pie opgegeten, de eigenaresse had niets te veel gezegd de pie was heerlijk! We hebben een rondje over het terrein gelopen en troffen Nederlanders aan die, zoals later bleek, op een steenworp afstand van Jan en El (oom en tante van Angele) wonen maar ze overigens niet kenden. Hoe klein kan de wereld zijn. Na de wandeling is Angele een middagdutje gaan doen en heeft Arnold heerlijk op de veranda zitten lezen. Het diner was hij de overnachting inbegrepen en om 7 uur werden we aan tafel verwacht. Daar nader kennis gemaakt met onze landgenoten en vakantie ervaringen uitgewisseld. Het diner bestond uit zalm met baked potato en toe..... een stukje pie! 2 stukjes dus vandaag en dat terwijl Angele nooit gebak eet. Na het eten terug naar de kamer, lekker douchen, beetje lezen en naar bed.