Lake Louise

Vandaag weer vroeg op pad en onze reis weer vervolgt via de Icefields Parkway richting Lake Louise. We zijn onderweg gestopt bij de parkeerplaats van Bow Summit Area. Hier was een hike naar een punt waar je prachtig uitzicht hebt over het Peyton Lake. Was voor de vroege ochtend wel een hele korte maar erg pittige wandeling. Dit meer is gevormd in de vallei van de bergketen Waputik op een hoogte van 1860 meter en wordt gevoed door de beek Peyto Creek, dat water meebrengt van het Cladron-meer en de Peyto-gletsjer. Gedurende de zomer stroomt er een aanzienlijke hoeveelheid rotspoeder (rock flour) in het meer, dat ontstaan is door de erosie in de gletsjer. Dit rotspoeder zorgt voor de bijzondere blauwe kleur van het water.
In de reisgids was aangegeven dat wij moesten zorgen dat voor 10 uur in Lake Louise moesten zijn omdat het er erg druk zou zijn. Nou en dat klopt, kwart voor tien konden wij al niet meer parkeren op de centrale parkeerplaats en moesten wij een stukje lager parkeren waar gelukkig wel nog een plekje was. De wandeling naar het meer was ook hier weer behoorlijk stijl. Lake Louise was ontzettend mooi blauw. Wij hebben een hike trail gevolgd langs het meer. In het begin was her er nog druk, maar de mensen die per bus hier worden gedropt (meestal chinezen of japanners) lopen toch nooit meer dan honderd meter, dus als snel liepen wij weer met zo'n tweeën. De hike liep tot het eind van het meer en was weer fantastisch qua uitzicht. Hier was een hele steile rotswand waar mensen aan het klimmen waren. Blijft toch een fantastisch gezicht. Na nog wat foto's gemaakt te hebben zijn wij weer terug gelopen naar het begin van het meer. Hier zit het Fairmont Hotel Chateau Lake Louise. Dit hotel hoort bij hetzelfde concern als het mooie hotel in Banff waar wij morgen gaan kijken omdat ons idee om naar Canada te gaan hierdoor is ontstaan. Maar daarover morgen meer (wat een mooie clifhanger ;-) ) Afijn het was rond half een dus er moest geluncht worden en je dat kan je natuurlijk prima doen in dit hotel. We hebben gekozen voor de bistro en zijn begonnen met een Bouillabaisse en daarna een heerlijk steak met frites. Heerlijk.... Daarna weer terug gelopen naar de auto en terug gereden naar ons hotel. Onderweg hadden wij geluk, de weg naar Moraine Lake was weer voor een beperkt aantal auto's toegankelijk. Aan het begin van de dag was de weg gesloten geweest zodat we genoodzaakt waren door te rijden naar Lake Louise (ook geen straf). Vlak bij het meer onze auto geparkeerd en naar het meer gelopen. Moraine Lake is, volgens Expedia, een van de meest gefotografeerde plekken van Canada. Bij dit overweldigende 'Twintig dollar-uitzicht' kun je genieten van een schitterend turquoise meer en tien omgevende bergen. Deze bijnaam van het biljet is te danken aan het feit dat dit uitzicht ooit de afbeelding was op de achterkant van Canadese 20 dollar-biljetten. Daarnaast wordt er een foto van dit meer ook gebruikt binnen Microsoft Windows. Vanaf het uitzicht punt heb je zicht op tien pieken van omringende bergen. Super mooi blauw water en ook hier hebben wij weer een tocht langs het meer gemaakt tot het eind waar water vanaf de gletsjer het meer in stroomt. Gaaf. Het pad was trouwens ook de moeite waard om te lopen. Wat je in dit gebied meer ziet dan in de vorige gebieden zijn bloemetjes in allerlei soorten en maten. De tocht was heen en terug 3,2 kilometer. Bij elkaar hebben wij dus 17 kilometer gelopen vandaag. Ik weet niet wat jullie ervan vinden maar ik ben er trots op. Ingecheckt in ons hotel, niet het beste tot nu toe maar de kamer is ruim en schoon dus verder prima. We hebben even lekker uitgerust op onze kamer en Angele heeft de was gedaan. Daarna zijn we naar het dichtstbijzijnde hotel gegaan (5 minuten lopen) maar omdat we inmiddels zo moe waren hebben we de auto maar gepakt. Goed gegeten, Arnold de beste spareribs ever en Angele iets gezonder roerbakgroenten met vlees en rijst. Na het eten meteen naar bed we waren doodmoe!