Death Valley National Park

Vanochtend om 07:00 uur vertrokken uit Three Rivers voor een 6,5 durende tocht naar ons hotel in Death Valley National Park. Eerst gereden naar Bakersfield en daar vanuit door Kerns' Canyon. Ik had de route ingesteld in de navigatie, maar die wilde ons wel op een hele creatieve wijze naar Death Valley brengen. Namelijk de kortste weg via wegen waarop bijna niemand anders reed. Dus wij zijn op een gegeven moment maar op de oude vertrouwde manier gaan rijden, namelijk aan de hand van de landkaart. Pepijn blijkt een perfecte navigator te zijn. Net voor de afslag naar Death Valley nog een keer getankt, overigens is hier de benzine een dollar per gallon (= 3,78851 liter) duurder dan bij vorige tank beurten (ik betaalde hier $4,41 per gallon). Ze raden aan om met een volle tank benzine Death Valley in te rijden zodat je halverwege niet stil komt te staan. Overigens was het vandaag helemaal niet warm in Death Valley, het warmste was 104 graden Fahrenheit en dat is rond de 40 graden Celsius. Het kan hier in de zomer meer dan 50 graden Celsius worden.

Onderweg kwamen wij in een zandstorm terecht, je kon geen hand voor ogen zien, laat staan de weg. Voorzichtig de weg gevolgd en na een honderd meter was het zicht weer goed. Ik dacht dat Death Valley helemaal plat zou zijn maar dat was dus niet het geval. Eerst een behoorlijk stuk omhoog gereden en daarna een heel lang stuk naar beneden. Als je al zes uur achter het stuur hebt gezeten was dit niet echt prettig. Uiteindelijk kwamen wij aan bij Stovepipe Wells waar wij gestopt zijn voor een late lunch. Er stond een behoorlijke wind en bij het uitstappen was het net of er een fohn op je gericht stond, echt een hele warme lucht. Moet je nagaan als het hier 50 graden Celsius is. De lunch duurde veel te lang, wij hebben drie kwartier moeten wachten op onze eten, en dat was nog koud ook. Ze hebben geen fooi gekregen wat in Amerika niet echt wordt gewaardeerd omdat dit een belangrijk gedeelte van het salaris is. Vlakbij liggen de Sand Dunes, volgens Angele vergelijkbaar met de Loonse en Drunense Duinen.  Daarna doorgereden naar ons hotel de Furbace Creek Ranch. Wij hebben de kamers 907, 910 en 912. Het is dus een behoorlijk groot hotel met allerlei gebouwen op hun terrein waar de kamers in zijn ondergebracht. Het ziet er een beetje uit als een uhhh Ranche, Vandaar de naam waarschijnlijk ;-)

Snel de koffers naar de kamers gebracht, wat gedronken en vervolgens weer de auto gepakt om naar een aantal bezienswaardigheden te gaan. Als eerste zijn wij naar de verste, althans vanuit ons hotel gezien, bezienswaardigheid gereden, namelijk Badwater. Dit is het laagste puntje van Amerika, zo'n 855 meter onder de zeespiegel. De naam is ontstaan toen een ontdekkingsreiziger op deze plaats zijn muilezel wilde laten drinken en deze dit weigerde. De ontdekkingsreiziger heeft in zijn reisverslag aangegeven dat het slecht water was dus zo is de naam ontstaan van Badwater. Er zijn hier uitgestrekte zout vlaktes welke qua substantie vergelijkbaar zijn aan onze keukenzout en als het geregend heeft staan hier ook plassen met water, ondanks de warmte. In ons geval was er dus inderdaad water te zien.

Vervolgens gereden naar een natuurlijk brug. Dit was 2,5 mijl van de weg af over een hobbelige weg maar zeker de moeite waard. E.e.a. is uitgeslepen door een waterval die hier vroeger heeft gelopen en nu in ieder geval was uitgedroogd. Wellicht in het regenseizoen dat hij wel weer actief is maar nu kon je prima wandelen in de rivier bedding. Vlakbij was Devils Golf Course. Ook dit ligt aan een onverharde weg. Het zogenaamde golfterrein bestaat uit vijandige witte zoutvlakte waar de grond als een geërodeerde korst vreemde patronen volgt. Het is zo ongelofelijk verscheurd dat hier "alleen de duivel op zulk ruw terrein zou kunnen golven".  Aldus de reisgids.

Laatste bezienswaardigheid was de Artist Palette. een 15 kilometer lange route door een gebied met uitgeslepen rotsen in alle kleuren van de regenboog. Het zag er prachtig uit maar helaas scheen de zon niet want waarschijnlijk zullen de kleuren dan nog beter uitkomen.

De laatste stop was ons hotel waar wij eerst spullen voor het ontbijt hebben gehaald en daarna naar onze kamer zijn gereden. Net hebben wij gegeten in het Café van de Ranch.

Morgen vertrekken wij vanuit Death Valley naar Las Vegas. Ik hoop dat de zon dan schijnt zodat ik nog leuke foto's kan maken van ons hotel.

Wij hebben vandaag 419 miles gereden ongeveer 675 kilometer.